تو لا به لاي همان كتاب هاي غبار گرفته ام هستي. خاك خورده و قديمي. ميان دستمال نم خورده ي گردگيري به يادم ميايي درست مثل همين لحظه ،ورقت ميزنم , خاطراتت را مرور ميكنم . افسوس اينبار تو خورد ميشوي ميان دستان من {اي تازترين كهنه ي روزگارم}
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت